Od czego zależy celność ?
Od umiejętności strzeleckich, psychomotorycznych możliwości i stanu zdrowia oraz aktualnej kondycji strzelca, a także od jakości sprzętu i amunicji oraz warunków w których odbywa się strzelanie. Niżej zamieszczam podstawowy poradnik w dochodzeniu do opanowania sztuki celnego strzelania.
W rzeczywistości tzw. celność, czyli precyzja strzału, to wynik połączenia bardzo wielu czynników:
- Umiejętności, doświadczenia, stanu zdrowia i aktualnego samopoczucia a nawet komfortu oraz techniki strzelca.
- Jakości broni (karabinka, pistoletu) a zwłaszcza lufy, wraz z prawidłowo wykonaną komorą nabojową.
- indywidualnego doboru amunicji lub nawet własnoręcznej elaboracji do konkretnej broni a nawet do konkretnej lufy.
- Jakości przyrządów celowniczych oraz reszty wyposażenia i akcesoriów.
- Warunków zewnętrznych (np. wiatru), opadów atmosferycznych, ciśnienia, wilgotności, warunków oświetleniowych.
Podstawy techniki strzeleckiej — pierwsze kroki do celnych strzałów
W celu rozwoju umiejętności strzeleckich, należy zacząć od solidnych podstaw. Nawet najlepszy sprzęt nie pomoże, gdy zabraknie opanowania podstawowych zasad oraz wytrenowania prawidłowych technik strzeleckich. Dobra wiadomość jest taka, że wszystko można wyćwiczyć, krok po kroku. W tej części opiszę podstawy, będące fundamentem celnego strzelania.
Postawa strzelecka — przede wszystkim stabilność
Postawa strzelecka decyduje o tym, jak stabilnie będzie trzymana broń, przekładając się na precyzję oddawanych strzałów. Im stabilniejsza postawa, tym mniejsze będą drgania podczas oddawania strzału. Należy pamiętać o kilku kluczowych zasadach:
- Stopy powinny być rozstawione na szerokość barków lub nieco szerzej, ale nie za szeroko.
- Ciężar ciała rozłożony równomiernie w pozycji stojącej, lekko przesunięty do przodu, zwłaszcza przy broni palnej.
- Plecy proste, ale nie sztywne — należy zachować naturalną postawę, bez spinania mięśni grzbietu.
- Łokcie blisko ciała w pozycji stojącej, aby zapewnić lepszą stabilność – tu jednak zdania są podzielone, wygoda to podstawa.
Chwyt broni — pewnie, ale bez zbędnego napięcia i ściskania
Właściwy chwyt to kolejny filar celnego strzelania. Niezależnie od tego, czy trzymasz pistolet, czy karabinek, zasada jest ta sama: broń powinna być trzymana pewnie, ale bez nadmiernego ściskania.
- Dłoń powinna owijać się naturalnie wokół chwytu.
- Nie zaciskaj palców zbyt mocno — napięcie mięśni pogarsza precyzję.
- Palec wskazujący spoczywa obok spustu, dopóki nie celujesz i nie jesteś gotów do strzału.
Celowanie — opanuj pracę z muszką i szczerbinką
Celność zaczyna się od prawidłowego ustawienia przyrządów celowniczych. Klasyczna zasada mówi:
- Ostre powinny być przyrządy celownicze (muszka i szczerbinka), a cel może być lekko rozmyty.
- Linie muszki i szczerbinki powinny być idealnie wyrównane.
- Cel umieszczasz tak, aby znajdował się w centrum układu celowniczego.
Pamiętaj: Twoje oko nie jest w stanie ostrzyć na trzech punktach jednocześnie. Skup się na przyrządach celowniczych, cel może być nieco rozmazany.
Oddech — sekunda, która zmienia wszystko
Kontrola oddechu to często niedoceniany element, będący kluczowym w precyzyjnym strzelectwie.
- Należy wziąć spokojny wdech a najlepiej kilka stosunkowo głębokich, płynnych oddechów, celem dobrego natlenienia organizmu.
- Następnie należy spokojnie wypuść powietrze, zatrzymując oddech w naturalnej pauzie, pomiędzy oddechami i bez zbędnego pośpiechu oddać strzał.
Należy unikać strzelania w trakcie nabierania powietrza lub przy pełnych płucach — to powoduje niestabilność. Strzał oddajemy tylko wtedy, gdy wypuścimy całe powietrze a jeszcze nie zaczęliśmy nabierać kolejnego wdechu. To jest ten idealny moment na oddanie celnego strzału.
Ściąganie spustu — nie szarp, tylko kontroluj
Praca na spuście decyduje ostatecznie o celności strzału. Zasada jest prosta:
- Palec powinien płynnie i równomiernie oraz spokojnie naciskać spust.
- Należy unikać szarpania oraz nagłych ruchów — to najczęstsza przyczyna przestrzelin poza celem.
- Należy cały czas utrzymywać linię celowania, aż do momentu, gdy padnie strzał.
Warto ten element dokładnie wytrenować na „sucho” w domowych warunkach, bo na strzelnicy jest czas na strzelanie a nie trening pracy na spuście. Również w tym samym czasie można trenować postawę strzelecką i oddech, ponieważ one niezależnie od pracy na spuście, również bardzo wpływają na celność. Do takiego „suchego” treningu warto wykorzystać tanią wiatrówkę o bardzo niskiej energii wylotowej śrutu, najlepiej kilku dżuli. Tak żeby nie powodowała zbędnego hałasu, oraz żeby każdy, dobrze wyciszony kulochwyt bez problemu zatrzymywał śrut. Taki trening może odbywać się na osi długości kilku metrów, to w zupełności wystarczy do wytrenowania właściwego posługiwania się z bronią. Należy przy tym pamiętać o zachowaniu wszelkich zasad bezpieczeństwa oraz nieodbierania komfortu współmieszkańcom.