Balistyka, dziedzina nauki opisująca ruch pocisku w otaczającej go przestrzeni, dzieląca się na trzy podstawowe działy:
Balistyka wewnętrzna, opisująca wpływu procesów zachodzących w trakcie strzału na pocisk, przemieszczający się wewnątrz przewodu lufy oraz bezpośrednio za nią. Zjawiska występujące podczas badań balistyki wewnętrznej, mieszczą się w zakresie zainteresowań producentów luf broni strzeleckiej, amunicji, kryminologów i rusznikarzy.
Balistyka zewnętrzna, opisująca trajektorię ruchu pocisków poza lufą, wyznaczająca podstawowe parametry ruchu pocisku na trasie przelotu, pomiędzy lufą a celem. Zjawiska zachodzące podczas badań balistyki zewnętrznej, mieszczą się w zakresie zainteresowań artylerzystów, strzelców wyborowych oraz snajperów i strzelców sportowych. Zagadnienia tej dziedziny wiedzy, mają zastosowanie, głównie podczas precyzyjnego strzelania na duże odległości, często z wykorzystaniem kalkulatora balistycznego. Ta wiedza, niema praktycznego zastosowania podczas korzystania z broni o dużej energii kinetycznej wystrzeliwanych pocisków na dystansach do 200 metrów. W zdecydowanej większości przypadków, myśliwi nie muszą interesować się tematem balistyki zewnętrznej. Zadaniem myśliwego jest trafić w killzonę, czyli cel o średnicy zbliżonej do 10 cm.
Balistyka końcowa, obecnie częściej nazywana terminalną, która opisuje badania skutków oddziaływań pocisków na cel, lub wewnątrz celu. Zagadnienia zachodzące w trakcie badań balistyki terminalnej, mieszczą się w zakresie zainteresowań kryminologów, chirurgów, służb specjalnych, producentów amunicji oraz myśliwych.